ჩვენთან ინტერვიუს და საკუთარი თავის დახასიათებას, ცნობილი პოეტი გენრი დოლიძე შემდეგი სიტყვებით იწყებს: - არ ვარ გამორჩეული, მაგრამ არც ჩვეულებრივი მოქალაქე - მამა და შვილი, მოსწავლე და მასწავლებელი, მევალე და მოვალე, მკითხველი და პოეტი, მაყურებელი და რეჟისორი, მიმდევარი და ლიდერი, წინაპარი და შთამომავალი, გააჩნია ვინ რა დამოკიდებულებაშია ჩემთან.... ვწერ ლექსებს, პიესებს, ვმუშაობ ტელევიზიაში... ვერ ვიტან კლიშეებს, ვცდილობ ვიყო ორიგინალური... თუმცა არა მხოლოდ გამორჩეულობისათვის... ყველგან ვეძებ ჩემს ინდივიდუალურ ადგილს... თუმცა ისეც ხდება რომ, ზოგჯერ მასის წევრი ვარ...

პოეტი თორნიკე ნაროზაული წარმოშობით ხევსურეთიდანაა, კერძოდ არხოტიდან. კომუნისტების დროს ოჯახი დედოფლის წყაროში ჩაასახლეს, ამიტომ ისიც იქ დაიბადა და გაიზარდა. ერთი წელი დედოფლის წყაროში სწავლობდა, შემდეგ კი საცხოვრებლად თბილისში გადმოვიდნენ. ზაფხულობოთ კი სულ მთაში მიდიოდა. პროფესიით ლიტერატურათ მცოდნეა. ამბობს, რომ რაც წერა ისწავლა სულ რაღაცეებს ,,ჯღაბნიდა", ლექსი კი 17-18 წლის ასაკში დაწერა. 

ახალგაზრდა პოეტი ირაკლი ჭინჭარაული, მძიმე ავადმყოფობის შემდეგ 24 წლის ასაკში გარდაიცვალა. ირაკლი ავტოავარიაში 9 ნოემბერს მოყვა, რის შედეგადაც ქალა–ტვინის ურთულესი დაზიანება მიიღო და 6 თვის განმავლობაში მძიმე კომატოზურ მდგომარეობაში იმყოფებოდა.

ზურა სალუქვაძე: ,,ვუყურებ პეტრე კოლხის მოღვაწეობას და …..
გავიგეთ რომ 21-ე საუკუნის თანამედროვე მოძღვარი ბრძანდებით რომელისთვისაც დღეში 10 სელფი მისაღებია… საზოგადოების რაღაც ნაწილმა ეს თავიდან ვერ გავიგეთ მაგრამ არაუშავს. შემდეგ ამ სელფებს უკვე ფერებში დამუშავებული ფოტოებიც ვიხილეთ… ვერც ეს გავიგეთ მაგრამ ესეც არაუშავს. ზოგადად ვინც წერს ყველა დამეთანხმება რომ როდესაც რაიმე გონივრულ ფრაზას დავწერთ ყოველთვის გვინდა რომ იქვე საკუთარი სახელიც მივაწეროთ… ჩვენივე სახელის უკვდავსაყოფლად, მეც გამიკეთებია ეს და რაღაც დროის გასვლის შემდეგ ჩემი თავის შემრცხვა… ვიგრძენი საკუთარი თავის განდიდება როგორ შემომეპარა ამდაგვარი მოქმედებით… თქვენ კი უკვე სურათებზე თქვენივე გამონათქვამების ატვირთვა დაიწყეთ… ეს ხალხმა უნდა გააკეთოს და მერე ექნება ფასი დამიჯერეთ…

ილიას სახელმწიფო უნივერსიტეტში გიორგი ზანგურის პოეზიის საღამო ჩატარდა, სადაც უამრავი მსმენელი შეიკრიბა. საღამოს ორგანიზატორები ,,ილიაუნის"" თვითმმართველობის წევრები იყვნენ.

geoelite.ge-ს სტუმარია ახალგაზრდა პოეტი ოთარ რურუა, რომლის ნიჭიერებაც, მხოლოდ პოეზიით არ შემოიფარგლება. ამ განსაკუთრებული ადამიანის ცხოვრებაში მნიშვნელოვანი ადგილი ქართულ ქორეოგრაფიასაც უკავია. 

ამ კითხვაზე თავად ასე პასუხობს: – უპირველეს ყოვლისა გახლავართ მშობელი, მეუღლე. ვარ პოეტი, შემდეგ არტისტი. 8 წლის მანძილზე, ასევე ტერენტი გრანელის პირველი საფლავის მცველი. პირდაპირი, სამართლიანობის მოყვარული და ხშირად ზედმეტად ემოციურიც. 20 წელი არტსა და პოეზიის საღამოებში გავატარე... წელიწადნახევარია, რაც ყველაფერი მივატოვე და საერო მორჩილი გავხდი, ანუ ეკლესიური. ვარ მთავარი სტიქაროსანი (დიდი დიღმის წმ. ნიკოლოზის ტაძარში) და ჩემი მამაოს მარჯვენა ხელი.

პოეტი ვაჟა ოთარაშვილი ფიქრობს, რომ ოდითგან ქართველი კაცის ორიენტირი უფალი და სამშობლო იყო, ამ ორმა ზნეობრიობამ გადაარჩინა ჩვენი ქვეყანა. სარწმუნოების დაკარგვით, საქართველო პირისაგან მიწისა წაიშლება. მხოლოდ სიახლეების კი არა, მარადიული ღირებულებების ძიება უნდა ხდებოდეს, რომელიც, როგორც ჩვენი პატრიარქი ბრძანებს, არ ძველდება. ქვეყანაში პოლიტიკური ვითარება, რაც არ უნდა შეიცვალოს, ყველაფერი მაინც წარმავალია.  ხელისუფლება ტრადიციული ორიენტირისკენ უნდა იყოს მიმართული და არა ევროპისკენ, რუსეთისკენ ან ამერიკისკენ, რადგან საქართველო დიდი წმინდანების და მეფეების თვით შეწირვის მაგალითებმა გადაარჩინა. დღევანდელ ხელისუფლებაში ამ სულისკვეთებას კი ვერ ხედავს.

ერეკლე სარღლიანი: სამწუხაროდ, ქართველებს რწმენასა და სულიერებას გვისპობენ, არადა, მხოლოდ ჩვენი ტრადიციები და სარწმუნოება გადაგვარჩენს. მეშინია განსაცდელის, რომელიც ჩვენს ქვეყანას დაატყდა თავს... 

ავტორი

თინათინ რეხვიაშვილი

ჯუბა ღებელი: ვერასოდეს შევეგუები საყურიან ბიჭებს და ვულგარულად ჩაცმულ გოგონებს 

პოეტური მოღვაწეობა ბავშვობიდან დაიწყო. მაშინ მისი სტრიქონები ისეთი ნატიფი არ იყო, როგორც დღეს, მაგრამ მაინც დაუღალავად განაგრძობდა წერას. პოეზია დღემდე მისთვის სულიერი საზრდოა, საყვარელი და მისაბაძი პოეტი კი შოთა რუსთაველი. გადის დრო და საქართველოს ულამაზესი კუთხის, რაჭის მკვიდრი, არაჩვეულებრივ პოეტად ყალიბდება. დღეს ბატონი ჯუმბერ გოგრიჭიანი, იგივე ჯუბა ღებელი ჟურნალ ,,ქართული ელიტის" სტუმარია.

- რატომ აირჩიეთ პოეტურ ფსევდონიმად ჯუბა ღებელი?

- ღები მაღალმთიანი სოფელია რაჭაში, იგი არსებობის 4500 წელს ითვლის. ჩემს მშობლიურ სოფელში წლების განმავლობაში უამრავი არქეოლოგიური გათხრებია ჩატარებული. არაერთი საინტერესო და ისტორიული ნივთია აღმოჩენილი. რაც შეეხება ფსევდონიმს, ეს ჩემი სოფლის სიყვარულმა განაპირობა, სადაც ხალხი ყოველთვის სიბრძნითა და სიდნჯით გამოირჩეოდა.

ავტორი

ეკა რევაზიშვილი

მაკა ბლიაძე: პოეტი ისეთ წამს ქმნის, გულიდან სხვა გულს რომ მისწვდება და გზას არასდროს დაასრულებს

პოეზია თამაში რომ არის, ამქვეყნიური ნორმა-ჩარჩოებისგან დამოუკიდებელი, თავისუფალი სივრცე-სამყარო და თან დამოკიდებული სალექსო ჩარჩოებზე, პოეზია რომ ქაოსია და სიტყვათა ფერხული, რომლის დროსაც, როგორც გინდა სიტყვებს ისე აბურთავებ – ამ ყველაფერზე საუკუნეების განმავლობაში არაერთი რამ თქმულა.

საინტერესოა, როგორია თანამედროვე ქართული პოეზია და რამდენად ღირებულია ის.

ქართულ ლიტერატურულ წრეებში. დომინირებს აზრი, რომ საქართველოს დღეს არა ჰყავს ნიჭიერი ახალგაზრდა პოეტები,  ასეთები თითზე ჩამოსათვლელადაც ცოტაა. ზოგი კი ფიქრობს, რომ ქართული პოეზია საერთოდ ახალ საფეხურზე ადის და ამის შეფასებას უბრალოდ წლები სჭირდება.

ავტორი
მეგი მაჭარაშვილი
თემურ ჩალაბაშვილი: თუ გინდა ადამიანის გულს მოარტყა, სათქმელი უნდა იყოს მართალი
ლექსის წერა  მესამე კლასიდან დაიწყო. მისი ლექსები პერიოდულად რაიონულ გაზეთებში იბეჭდებოდა. შემდეგ  ლიტერატურულ ჟურნალ „დროშა“-ში, რომელსაც მწერალი გიორგი ნატროშვილი რედაქტორობდა.  მისი პოეტური ნათლობა რესპუბლიკურ პრესაში აქედან დაიწყო. ასევე, უნივერსიტეტის ჟურნალ „პირველ სხივში“,  დამწყებ მწერლებთან ერთად (მოყოლებული ნოდარ დუმბაძის თაობიდან) იღებდა მონაწილეობას, ამიტომ მისთვის ამ ტრადიციულ ჟურნალში დაბეჭდვა ძალიან საამაყო იყო. მაშინ მიხვდა, რომ ლექსმა თავისი მისამართი იპოვა... სტუდენტებმა, ჯერ კიდევ დამწყები პოეტების ლექსები იცოდნენ ზეპირად, რაც  ძალიან დიდი სტიმული იყო მისთვის. 
- რამდენი წიგნი გაქვთ გამოცემული, ან სად გაქვთ გამოქვეყნებული?
- სამი კრებული მაქვს გამოცემული - „მზე მამულის კვამლში“,  „სანთელი“ და „პოეტის ასი ლექსი“,  იანვარში კი მეოთხე წიგნი გამოვა, სახელწოდებით „დაგიჩოქებენ ჩემი ლექსები“. არ ვცდილობ ბევრი წიგნის გამოცემას, მთავარია ხარისხი.
- საყვარელი მწერალი და წიგნი...
- როგორ შეიძლება პოეტს მხოლოდ ერთი გატაცება ჰქონდეს, მაგრამ ჩემთვის ყველა დროის საყვარელი მწერალი ვაჟა-ფშაველაა.
- ჰობი და ცხოვრების დევიზი...