ავტორი
მეგი მაჭარაშვილი
თვითნასწავლი მხატვრისა და მწერლის - მარსიანის შემოქმედებითი საღამო
საქართველოს საპატრიარქოსთან არსებული ახალგაზრდობის სულიერი და ინტელექტუალური განვითარების ცენტრის დარბაზში, თვითნასწავლი მხატვრისა და მწერლის (პოეტი, პროზაიკოსი, თვითნასწავლი მხატვარ–გრაფიკოსი,  ლიტერატურის ყოფილი კრიტიკოსი)  - მარსიანის ( გიორგი ბენიძის) ნახატების გამოფენა და პოეზიის საღამო მოეწყო.
მარსიანი, რომელიც ხელოვნებით ცოცხობს. პროფესიით ფილოლოგია, გამოცემული აქვს 5 წიგნი. 1983 წელს, ნაირა გელაშვილმა მისი რომანი „ პეპლობის თვე“ გამოსცა. მას შექმნილი აქვს საგალობლები, თუმცა მუსიკალური განათლება მიღებული არ აქვს. არა ერთ ლიტერატურულ ღონისძიებაში მონაწილეობდა. 11 წელია კულტურულ ურთიერთობათა ცენტრ „კავკასიურ სახლში“ მუშაობს.

ავტორი
სოფო ხვიბლიანი

სამედიცინო უნივერსიტეტის სტუდენტებს პოეტებმა, კიდევ ერთი საღამო ,,აჩუქეს"
სამედიცინო უნივერსიტეტში, სტუდენტებისთვის  ლიტერატურული  საღამო გაიმართა,  რომლის  ორგანიზატორიც, ამავე უნივერსიტეტის პრეზიდენტი კახა აბულაზე იყო, ხოლო ღონისძიება გიორგი მოსიაშვილს, ედუარდ უგულავს და ნათია ჯანაშიას მიჰყავდათ.
კახა აბულაძე: ღონისძიება სასწავლო წლის დაწყებას მიეძღვნა, ბევრი პირველი კურსელი გვყავს და გვინდა, მრავალფეროვანი გარემო დავახვედროთ. ეს ერთი ნაწილია, იმ  ღონისძიებების ციკლიდან, რომელიც სტუდენტებს შევთავაზეთ.
– მსგავს ღონისძიებას წელიწადში რამდენჯერ ატარებთ?
– გასული წლის ნოემბრიდან დღემდე, უკვე ასოცდათვრამეტი ღონისძიება გვაქვს ჩატარებული და აქედან, ორმოცი პროცენტი კულტურულ ღონისძიებას შეადგენს.
– რა კრიტერიუმებით არჩევთ მონაწილეებს?
– ჩვენ ძალიან ბევრი მეგობარი გვყავს, რომლებთანაც, რამდენიმე  წლის ურთიერთობა გვაკავშირებს, ისინი ჩვენთან უანგაროდ მოდიან და ცდილობენ სტუდენტებს ცხოვრება გაულამაზონ.

პოეზიის საღამო სიცოცხლის გადასარჩენად

საქართველოს პარლამენტის ეროვნული ბიბლიოთეკის აუდიტორიაში, ამავე ბიბლიოთეკის  მკითხველთა კლუბმა  და „ქალი პოეტები ქველმოქმედებისთვის“ საქველმოქმედო პოეზიის საღამო მოაწყვეს.

ღონისძიება ათი წლის გიორგი ჯიშკარიანის დასახმარებლად გაიმართა. ექიმებმა, საქართველოში, მისი დიაგნოზი ვერ დაადგინეს, ის ამჟამად გერმანიაში გამოკვლევებზე იმყოფება.

რა ვაკეთეთ რას ვშვრებოდით, ანუ... საქართველოს ისტორია მეცხრამეტე საუკუნისა

ერთხელ მე და პაპა-ჩემი

ერთ ადგილს შევიყარენით;

ჯერ, როგორც მოგეხსენებათ,

მრავალჯერ დავამთქნარევით.

მერე ვუთხარ: - პაპა-ჩემო!

დომინო

შევდივართ სასახლეში.

წმინდაო, დამიცევ! სუროში, საშიშრად მივარდნილ კედლებით

ეს სახლი მაგონებს დაწყევლილ სამარეს:

აქ მკვდრები დაქრიან ზღაპრული რაშებით და ბედის ეტლებით,

ჰაერი სიკვდილით დაფარეს…