პრეზიდენტობის კანდიდატმა, ირლანდიელების მსვლელობის ნაცვლად, გეი აღლუმზე წასვლა არჩია. მისთვის უფრო ხელსაყრელი სექსუალური უმცირესობების მხარდაჭერა იყო, ვიდრე ტრადიციული, წმინდა პატრიკის დღესასწაული, რომელიც არც თუ ისე იწონებდა გეებს.
მეცნიერება და ცხოვრება
ჰომოსექსუალიზმი, როგორც სხვა დაავადებები, განკურნვადია. ფსიქოთერაპიის კურსის შემდეგ,  ყოველი მესამე გეი, ჰეტეროსექსუალი ხდება, თუმცა თანამედროვე საზოგადოება, მას, როგორც დაავადებას უარყოფს. 1992 წელს, ჰომოსექსუალიზმი, ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაციის მიერ, აღიარებული გახდა, როგორც ავანდმყოფობა. ამ შემთხვევაშიც, მსოფლიო ბრმად მიჰყვა ამერიკულ თეორიას. თუმცა ამერიკის შეერთებული შტატების ექიმებმაც, ჰომოსექსუალიზმი ნორმად არ ჩათვალეს. 1963 წელს, ჯანდაცვის საზოგადოებრივმა კომიტეტმა, ნიუორკის სამედიცინო აკადემიის რიგი კვლევების დასკვნა გამოიტანა:
ჰომოსექსუალობა - ნამდვილად დაავადებაა.

ჰომოსექსუალი - არის ინდივიდუმი ემოციონალურ სფეროს დარღვევით, რომელსაც არ შეუძლია განვითარება ნორმალურ ჰეტეროსექსუალურ ურთიერთობებში.
მკვლევარები ამბობდნენ, რომ ჰომოსექსუალთა ნაწილი ფიქრობს, თითქოს ეს არ არის დაავადება, არამედ ეს არის ცხოვრების სტილი.
1971 წელს, ჰომოსექსუალთა გადამწყვეტი აქცია მოხდა. მათ ამერიკის ფსიქიატრიული ასოციაციის (APA)-ს სხდომა ჩაშალეს.  „ჩვენ უარვყოფთ თქვენს ძალაუფლებას ჩვენზე და მზად ვართ თქვენთან ომისთვის“ -განაცხადეს თავდამსხმელებმა.
ასოციაცია დათმობაზე წავიდა, დიაგნოზი - „ჰომოსექსუალობა" გამოყენებული იქნებოდა, მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ეს დაავადება გამოიწვევდა ხილულ ტანჯვას. ასე, რომ ფსიქოანალიზის ძირითადი პრინციპი დაირღვა, რომელიც ამბობდა, რომ ავანდმყოფი, რომელიც თავს არაკომფორტულად გრძნობდა, თავის მდგომარეობაში უფრო ჯანმრთელია, ვიდრე ავანდმყოფი, რომელიც ვერ ათვითცნობიერებს თავის დაავადებას.

1973 წელს სიტყვა „ჰომოსექსუალიზმი" და „ჰომოსექსუალობა",  საერთოდ გაქრა ფსიქოლოგიური დაავადებების სიიდან. 1978 წელს, 10 000 ფსიქიატრთა შორის ჩატარდა კენჭისყრა, აქედან  68%  ძველებურად დარწმუნებული იყო, რომ ჰომოსექსუალობა ფსიქოლოგიური დარღვევა იყო.
შეზოფრენია და პარანოია
ჰომოსექსუალიზმის მიზეზები დღემდე ამოუცნობია, ზოგი ექიმი ფიქრობს, რომ ეს გენეტიკური მემკვიდრეობით გადმოცემული სენია. სხვები ამბობენ, პათოლოგიის ცენტრალური ნერვული სისტემის და ენდოკრინული სისტემის დარღვევაა. ბრიტანული საზოგადოების ფსიქოანალიტიკოსების ლაურეატი ჩარლზ სოკარიდესი, ამ პრობლემას 40 წელი შეისწავლიდა. მისი თქმით, ადამიანის ჰომოსექსუალობა ვლინდება არა ბიოლოგიური, არამედ სოციალური ფაქტორებით. ეს ნიშნავს, რომ ორიენტაციის შეცვლა ფსიქოთერაპიის გზით შეიძლება.

სოკარიდესმა, კატეგორიულად უარყო APA-ს ოფიციალური რეკომენდაცია - „არ ეწინაამღდეგო შენს სექსუალურ სურვილებს“. მისი თქმით, ფსიქიატრების მსგავსმა პოზიციამ ასეთი შედეგი გამოიღო; ჰომოსექსუალს, რომელსაც უნდა გათავისუფლდეს არაბუნებრივი დამოკიდებულებისაგან, არ შეუძლია გაიაროს მკურნალობის კურსი. ის ვინც ჰომოსექსუალურ აქტებში მონაწილეობას იღებს,  ნახევარზე მეტს აქვს შეზოფრენია, პარანოია, ან იმყოფებიან მანიაკალურ დეპრესიულ რეაქციის ზეგავლენის ქვეშ.
სოკარიდესის კოლეგებს ეროვნული ასოციაციის კვლევის, თერაპიისა და მკურნალობის შედეგად, 1/3-ის განკურვა შეძლეს.  ფსიქოთერაპიის კურსის გავლის შემდეგ კაცების  66%  და ქალების  44% ჰეტეროსექსუალები გახდნენ.
ცისფერი PR
თანამედროვე საზოგადოება ისეა მოწყობილი, რომ ნებისმიერ იდეას, იმდენი არგუმენტი არ სჭირდება, როგორც წინ წაწევა. ხოლო წინ წაწევის საუკეთესო საშუალება პროვოკაციაა.

1970 წელს,  ჰომოსექსუალობის რევოლუციის ერთ-ერთმა აქტივისტმა ფსიქიატრ ირვინ ბიბერს  უთხრა: „მე წავიკითხე თქვენი წიგნი, ამ წიგნში ასე რომ ილაპარაკოთ ზანგებზე, როგორც ლაპარაკობთ ჰომოსექსუალებზე, ისინი თქვენ დაგჩეხავდნენ და გაწამებდნენ ისე, როგორც ამას იმსახურებთ".
გაზეთის კორესპონდენტმა რიჩარდ ბერკმა, ჟურნალისტების არატრადიციული ორიენტაციის  ნაციონალურ ასოციაციის შექმნის 10 წლის იუბილეზე თქვა: „ჩვენი გაზეთის ჟურნალისტების  3/4 აღმოჩნდენ არატრადიციული ორიენტაციის მქონე ადამიანები, ასევე არაოფიციალური სტატისტიკის მიხედვით, რუსული ტელევიზიის ცენტრალური არხების თანამშრომლების მეოთხედი ჰომოსექსუალია.

მსგავსი სიტუაცია შეიქმნა მუსიკის სფეროშიც. ბოლო პრესკონფერენციაზე ბორის გრებენშიკოვმა თქვა: „მუსიკას ბოლო 10 წლის განმავლობაში ცისფერები მართავენ. რატომ? არ ვიცი, რადგანაც არ გამიმართლა, მეორე რიგში ვარ“.
რუსეთში უმეტესი ნაწილი უარყოფს საზოგადოებრივ პროპაგანდას, ჰომოსექსუალიზმზე და ერთსქესიანთა კავშირზე.
ევროპელები ამბობენ, უკან დახევა იმ ხედვისკენ, რომელიც მეცნიერულად 1973 წლამდე ითვლებოდა, შეუძლებელია  - საზოგადოებრივმა გონებამ, სამედიცინო დასკვნა პოლიტიკურზე საბოლოოდ შეცვალა.

რუსეთის ინტერნეტ-საზოგადოება უერთდება და მხარს უჭერს რელიგიურ პირებს.
ბოლო  „სტატისტიკის და დიაგნოსტიკის“ გამომცემლობაში, ამერიკული ფსიქიატრიული ასოციაციის მიერ, ცვლილებებია პედოფილიის დიაგნოზზე. ის ადამიანი, რომელიც ბავშვზე ძალადობს, ან უბრალოდ ოცნებობს მასთან ინტიმური კონტაქტის დამყარებაზე, აღარ ითვლება პედოფილად. ხოლო თუ მან გაათვითცნობიერა თავისი საქციელი,  ამ შემთხვევაში მას პედოფილად აღიარებენ.  ასე იწყებოდა ჰომოსექსუალიზმის აღიარებაც, ამიტომ სრულიად შესაძლებელია, რომ 15 წლის შემდეგ, ამავე სქემით კანიბალიზმის ლეგალირება, ან რამე სხვა მიდრეკილების, რაც ნორმალური ადამიანისთვის ძნელად მისაღებია იქნას აღიარებული. ვინც ეწინაამღდეგება ამ ახალ პათოლოგიებს, მას ჰომოფობს, ან ფაშისტს ეძახიან და მისი აზრი ლიბერალური საზოგადოებისთვის უმნიშვნელოა.